نفـس به سـینـه مبـدل به آه خـواهد شد            بـدون تو همه عـمـرم تبـاه خـواهد شد

فـدای آن رمـضـانـی که بـا تـو می آیـد            وبا حضور تو شامش پگـاه خواهد شد

اگرچه ماه خدا؛ باز بی تو خاموش است            به نور روی تو این ماه، ماه خواهد شد

کـنـار سـفـرۀ این افـتـتـاح خـوشـحـالـم            که در کـنار تو ماه افـتـتاح خـواهد شد

فـدای چـشـم رحـیـمت! دل سـیـاهـم را            اگـر نگــاه کـنـی بـی گـنـاه خـواهـد شد

قــدم گـذار به چـشـمم که با رسیدن تو            نصیب چهـرۀ من گـرد راه خواهد شد

به هر که گفت رهایت کنم به او گـفتم            گدا همیشه در این خانه شاه خواهد شد

دخـیـل دامن شـش مـاهۀ حـسین شـدیـم            بـساط گـریه دوبـاره به راه خواهد شد